het vogeltje

Er was eens een vogeltje. Hij ging op een dag eens een stukje vliegen. Hij zag heel veel en vloog dagen door. Toen werd het steeds kouder en kaler. Hijzag geen huizen of gebouwen meer.Het was een kale vlakte en er liepen rare besten rond. Er waren geen electriciteitsdraden meer om op te zitten.Uiteindelijk kwam hij bij een soort kamp. De mensen droegen kleren van de huid van een beest en nergens van wol. Er waren heel veel mensen bezig met jagen op dieren. de dieren leken wel op tijgers met slachttanden en olifanten met een dikke vacht. Opeens keek iedereen naar hem. Iedereen keek hem raar of verbaast aan alsof ze zijn soort nog nooit gezien hadden. Hij dacht diep na waar hij zou kunnen zijn. Hij was naar de prehistorie gevlogen!!! Dat was niet de bedoeling! Hij vloog snel weer de kant op waar hij vandaan kwam. Het werd weer steeds warmer en voller. Hij herkende het totaal niet. Toen hoorde hij wat en werd op een haar na overeden door een auto. Hij dacht: een auto in de lucht? Dat kan toch niet?!!Zat hij hier weer verkeert of was alles heel veel veranderd?Opeens keek weer iedereen naar hem. Ze keken hem op dezelfde manier aan als in de prehistorie. Toen hoorde hij een kindje zeggen: Wow, die vogel is allang uitgestorven!! Toen begreep het vogeltje het: deze keer was hij naar de toekomst gevlogen!Daar moest hij ook niet zijn! Hij vloog weer terug en herkende het meteen: Het meertje, de fabriek, het grasveldje, de school en hij zag ook zijn nestje. Hij ging meteen naar zijn vriendjes en vertelde het verhaal.